عشق عاشقانه کور، تله ای است که برای وادار کردن دو نفر طراحی شده است تا آنقدر از عیب های یکدیگر چشم پوشی کنند تا کمی بچه سازی کنند. معمولاً حداکثر تا چند سال دوام می آورد. آن بلندی سرگیجه‌آور که به چشم‌های معشوق خیره می‌شوی، گویی آن‌ها ستاره‌هایی هستند که آسمان‌ها را می‌سازند - بله، این بیشتر می‌رود. وقتی از بین رفت، باید بدانید که خود را با انسانی که واقعاً به او احترام می‌گذارید و از بودن با او لذت می‌برید، چسبیده‌اید، در غیر این صورت اوضاع سخت می‌شود.یادگیری و آموزش

عشق واقعی - یعنی عشقی عمیق که از هوس های عاطفی یا خیال پردازی غیرقابل نفوذ است - تعهدی دائمی به شخص بدون توجه به شرایط فعلی است. این یک تعهد همیشگی به فردی است که می‌دانید همیشه شما را خوشحال نمی‌کند – و همچنین نباید! – و فردی که باید به شما تکیه کند، همانطور که شما به او تکیه خواهید کرد.

این شکل از عشق بسیار سخت تر است، در درجه اول به این دلیل که اغلب احساس خوبی ندارد. بی زرق و برق است این تعداد زیادی ویزیت در اوایل صبح دکتر است. این در حال تمیز کردن مایعات بدن است که ترجیح می دهید پاک نکنید. این برخورد با ناامنی ها و ترس های شخص دیگری است حتی زمانی که شما نمی خواهید.

اما این شکل از عشق به مراتب رضایت‌بخش‌تر و معنادارتر است. و در پایان روز، شادی واقعی را به ارمغان می آورد، نه فقط یک سری اوج دیگر.

خوشبختانه همیشه وجود ندارد. هر روز از خواب بیدار می‌شوید و تصمیم می‌گیرید که شریک زندگی‌تان و زندگی‌تان را دوست داشته باشید - خوب، بد و زشت. بعضی روزها یک مبارزه است و بعضی روزها احساس می کنید خوش شانس ترین فرد دنیا هستید.

اکثر مردم هرگز به این عشق عمیق و بی قید و شرط نمی رسند. آنها به فراز و نشیب های عشق رمانتیک معتاد می شوند. آنها به اصطلاح برای احساسات در آن هستند. و هنگامی که احساسات تمام می شوند، آنها نیز تمام می شوند.

برخی افراد وارد یک رابطه می شوند تا راهی برای جبران چیزی که در درون خود کمبود دارند یا از آن متنفرند. این یک بلیط یک طرفه برای یک رابطه مسموم است زیرا عشق شما را مشروط می کند—شما فقط تا زمانی که شریک زندگی خود را به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید، دوست خواهید داشت. فقط تا زمانی که به شما بدهند به آنها خواهید داد. فقط تا زمانی که آنها شما را خوشحال کنند آنها را خوشحال خواهید کرد. آموزش کالیمبا

این شرطی بودن مانع از ظهور هر گونه صمیمیت واقعی و عمیق می شود و این رابطه را به درام های درونی هر فرد زنجیر می کند.